Η Μαρία Χαγιάτ (Maria Hayat), ήταν ηγουμένη σε ένα ασσυριακό καθολικό γυναικείο μοναστήρι Δομινικανών κοντά στη Μοσούλη, στο βόρειο Ιράκ.
Φρόντιζε παιδιά σε ορφανοτροφείο και επίσης δίδασκε ανθρωπολογία σε ένα τοπικό πανεπιστήμιο.
Όταν το Ισλαμικό Κράτος κατέλαβε τη Μοσούλη, τον Ιούνιο του 2014, οι Ασσύριοι χριστιανοί πανικοβλήθηκαν και άρχισαν να εγκαταλείπουν την ιρακινή μεγαλούπολη.
Το Ισλαμικό Κράτος είχε προειδοποιήσει. Οι χριστιανοί είχαν τρεις επιλογές. Ή θα εξισλαμίζονταν, ή θα πλήρωναν ειδικό φόρο ως αλλόθρησκοι ή έπρεπε να εγκαταλείψουν τη Μοσούλη αλλιώς θα τους εκτελούσαν.
«Όταν συνειδητοποιήσαμε ότι η φυγή ήταν η μόνη μας επιλογή, όλες οι μοναχές μαζέψαμε τα πράγματά μας», είπε.
«Συναντηθήκαμε στην εκκλησία και προσευχηθήκαμε, φιλώντας το πάτωμα για μια τελευταία φορά, κλείνοντας την πόρτα του μοναστηριού πίσω μας».
Λίγες ημέρες μετά την εγκατάλειψη της Μονής, ο οπλαρχηγός των τζιχαντιστών που κατέλαβαν το μοναστήρι τηλεφώνησε στο κινητό της Αδελφής Μαρίας, για να την χλευάσει.
«Για να σας ενημερώσουμε, κάθομαι στην καρέκλα σας και τώρα εγώ κάνω κουμάντο εδώ», είπε.
Στη συνέχεια, ο ίδιος απαίτησε να μάθει που οι αδελφές είχαν κρυμμένα τα όπλα… Δεν μπορούσε να αντιληφθεί ότι ένα τόσο σημαντικό κτίριο στην κοινότητα θα ήταν χωρίς ένα οπλοστάσιο.
Η Αδελφή Μαρία τον κατεύθυνε στη βιβλιοθήκη. Αλλά παρά την προσεκτική αναζήτησή του δεν βρήκε αυτό που έψαχνε και εκείνος της ξανατηλεφώνησε εκνευρισμένος.
«Δεν υπάρχουν όπλα εδώ, μόνο τα βιβλία» φώναξε ο τζιχαντιστής από το τηλέφωνο.
Τότε η αδελφή Μαρία του εξήγησε ότι η Βίβλος είναι η μάχαιρα του Πνεύματος και είναι σε θέση να αλλάξει ένα πρόσωπο εσωτερικά.
«Η Αγία Γραφή είναι το μόνο όπλο που χρησιμοποιούμε,» του είπε η ηγουμένη και συμπλήρωσε: «Σας ενθαρρύνω να ξεκινήσετε την ανάγνωση».
Η Μαρία Χαγιάτ τώρα βρίσκεται στην κουρδική πρωτεύουσα Ερμπίλ, στο βόρειο Ιράκ, και βοηθά τους πρόσφυγες του πολέμου.
tribune.gr
from Lougantina-news http://ift.tt/1Mit8Hn
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου