Ο στρατηγός Δημήτρης Γράψας σπάνια μιλάει και όταν το κάνει έχει κάτι να πει. Αυτή τη φορά ο πρώην Α/ΓΕΕΘΑ μίλησε στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του πρέσβη επί τιμή Αλέξανδρου Μαλλιά που τιτλοφορείται «Στον αστερισμό του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ – Η Νέα Τουρκία και Εμείς» και αυτά που είπε κυρίως για την Τουρκία, για τους κινδύνους της Ελλάδας αλλά και για την αμερικανική πολιτική είχαν μεγάλο ενδιαφέρον.
Ο κ. Γράψας, που είχε ταχθεί από τότε που ήταν ακόμη σε ενεργό υπηρεσία υπέρ μίας αποφασιστικής πολιτικής έναντι των αξιώσεων της Τουρκίας, επισημαίνει πώς η χώρα του Ρ.Τ. Ερντογάν είναι «ο μεγάλος ασθενής» στην περιοχή και μπορεί να απειλεί, αλλά ταυτόχρονα φοβάται. Και οι φόβοι της Τουρκίας απορρέουν από την πολιτική του Ρ.Τ. Ερντογάν που θέλει να αναβιώσει την οθωμανική αυτοκρατορία. Οι εποχές όμως έχουν αλλάξει.
Στην ομιλία του, η οποία πέρασε στα ψιλά, ο στρατηγός Γράψας περιγράφει με ρεαλισμό τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και με σαφήνεια τις μεγάλες ευκαιρίες που πρέπει η Ελλάδα να εκμεταλλευθεί, διεκδικώντας τον ρόλο που της ανήκει στην περιοχή. Η στροφή προς τη Δύση εκ μέρους της κυβέρνησης και οι ανάγκες των ΗΠΑ για έναν πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή προσφέρει ίσως μοναδική ευκαιρία στην Ελλάδα.
Η ομιλία του στρατηγού Γράψα:
«Η Ελλάδα σήμερα, σ΄ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από την αστάθεια, παρά την οικονομική και κοινωνική κρίση που τη μαστίζει, παραμένει ένα από τα πλέον σταθερά και ασφαλή κράτη της ΕΕ και της Μεσογείου, σε αντίθεση με τις γειτονικές της χώρες.
Στα βόρεια σύνορα, η Αλβανία διακατέχεται από ένα τυχοδιωκτικό μεγαλοϊδεατισμό, ο οποίος κατά τα πρότυπα της Τουρκίας από την οποία ενισχύεται, φαντασιώνεται τη δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας με διεκδικήσεις εδαφών από τις γειτονικές χώρες , παράλληλα δε επιταχύνει τις διεργασίες για την θεσμική συνένωση με το Κόσσοβο. Ο αλβανικός εθνικισμός έχει διαποτίσει στο σύνολο το πολιτικό σύστημα της χώρας, η οποία μαστίζεται από την διαφθορά, την εγκληματικότητα, και τη διακίνηση όπλων και ναρκωτικών, αποτελεί την Ευρωπαϊκή Κολομβία.
Η FYROM από τη στιγμή που εμφανίστηκε ως ανεξάρτητη χώρα το 1992 στο χάρτη της βαλκανικής σχεδόν όλες οι γειτονικές χώρες – πλην Ελλάδας – εκδήλωσαν το έντονο ενδιαφέρον τους για τα εδάφη της. Δημιούργησε άμεσα αντιδράσεις με την εφαρμογή αλυτρωτικής πολιτικής, πολιτικής διεκδίκησης εδαφών εις βάρος της Ελλάδας και της Βουλγαρίας, παραχάραξης της ιστορίας, οικειοποίησης συμβόλων κλπ. Το μεγάλο πρόβλημα της είναι ότι δεν κατάφερε μέχρι σήμερα να πετύχει την συνοχή των διαφορετικών εθνοτήτων του πληθυσμού της ΣΕ ότι αφορά τις σχέσεις με την Ελλάδα εκκρεμεί το θέμα της ονομασίας. Η όποια σταθερότητα υπάρχει στη χώρα, οφείλεται στην στήριξη της από τις ΗΠΑ και την Ελλάδα.
Ο μεγάλος ασθενής είναι η Τουρκία. Ανεξάρτητα με τις συγκρουσιακές σχέσεις που έχει ιστορικά με την Ελλάδα και την Κύπρο, από την επικράτηση του ισλαμικού κόμματος του Ερντογάν στην πολιτική σκηνή της χώρας, ακολουθεί μια πολιτική η οποία την απομακρύνει από παραδοσιακούς φίλους και συμμάχους.
Αντιδρά με νευρικότητα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, επιδεικνύει αλαζονεία αλλά και φόβο, ιδιαίτερα μετά το πραξικόπημα, αναπτύσσει ρητορική αμφισβήτησης των διεθνών συμφωνιών και του διεθνούς δικαίου, χρησιμοποιεί τις ΕΔ για επεμβάσεις εκτός συνόρων, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα τρομοκρατίας, βρίσκεται σε συνεχή σύγκρουση με το κουρδικό στοιχείο και άλλες μειονότητες.
Σε ότι αφορά τις σχέσεις της με την Χώρα μας η Τουρκία από 1970 και μετά ακολουθεί μία πολιτική αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, μέχρι του σημείου να φθάσουμε στο χείλος του πολέμου τον Μάρτιο του 1987 και τον Ιανουάριο του 1996.
Συνοπτικά η Τουρκία αμφισβητεί, το δικαίωμα της Ελλάδας να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο στα 12 μ. με απειλή πολέμου, το εύρος του εθνικού εναερίου χώρου, την κυριαρχία μας στα νησιά του Αιγαίου με συνεχείς υπερπτήσεις, τα θαλάσσια σύνορα, τις αρμοδιότητες της χώρας στο FIR Αθηνών και τέλος απαιτεί την αποστρατικοποίηση των Νησιών.
Προσπαθεί να οικειοποιηθεί την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.
Η Ελλάδα απαντά στην προκλητικότητα της Άγκυρας με νηφαλιότητα και ψυχραιμία, ακολουθεί πολιτική ειρηνικής επίλυσης των προβλημάτων στην βάση του διεθνούς δικαίου και της σύμβασης των ΗΕ για το δίκαιο της θαλάσσης (UNCLOS 1982). Την μόνη διαφορά που αναγνωρίζει είναι η επίλυση του θέματος της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας.
Σημαντικός παράγων στις σχέσεις μας είναι και η Ευρωπαϊκή προοπτική της. Η Ελλάδα υποστηρίζει την ένταξη της με την προϋπόθεση να πληροί τα κριτήρια, στα οποία περιλαμβάνονται, ο σεβασμός της αρχής της καλής γειτονίας αλλά και ο σεβασμός των μειονοτικών δικαιωμάτων και της θρησκευτικής ελευθερίας (ελληνική μειονότητα, Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως).
Στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ασκεί μία ιδιότυπη πολιτική σχέσεων με ακραίες χώρες, Ιράν, Σαουδική Αραβία οι οποίες εμφανίζονται να έχουν σχέση με την τρομοκρατία, αλλά και η ίδια κατηγορείται για παράνομες συνδιαλλαγές με τον ISIS, εισβάλει στρατιωτικά και διεκδικεί εδάφη από γείτονες χώρες, με σκοπό να εδραιώσει δικαιώματα στις πλούσιες σε υδρογονάνθρακες περιοχές του Ιράκ. Μεγάλο αγκάθι παραμένει η αυτόνομη περιοχή του Κουρδιστάν.
Η Τουρκία γενικά ακολουθεί μία αποσταθεροποιητική πολιτική στο Αιγαίο, στη ν.α. Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή στη βάση μιας Νέο οθωμανικής νοοτροπίας η οποία συχνά την φέρει σε σύγκρουση με τα συμφέροντα άλλων χωρών στην περιοχή και όχι μόνο.
Πηγή μεγάλης αστάθειας είναι και η περιοχή της Μέσης και Εγγύς Ανατολής. Από το τέλος του Β΄ΠΠ, μαστίζεται από πολέμους, εμφυλίους πολέμους, , από την τρομοκρατία, από κάθε είδους λαθρεμπόριο, ξένες επεμβάσεις και ιδιαίτερα των Μεγάλων λεγομένων Δυνάμεων, οι οποίες αποσκοπούν στον έλεγχο της περιοχής για την εξασφάλιση των δικών τους συμφερόντων η για να αποστερήσουν την δυνατότητα η μία της άλλης.
Σημαντικός παράγων στην διαμόρφωση των εξελίξεων στην περιοχή είναι και ο Αμερικανικός, ιδιαίτερα μετά την εκλογή του προέδρου Τράμπ και της όποιας αποδοχής έτυχε από τον Αμερικανικό λαό.
Ο πρόεδρος Τράμπ αναμφισβήτητα δεν υπήρξε ποτέ μέχρι σήμερα πολιτικός, ήταν και είναι ένας έμπειρος επιτυχημένος επιχειρηματίας, ο οποίος καλείται να δει σήμερα τον κόσμο μέσα από ένα άλλο πρίσμα. Στην προεκλογική του εκστρατεία στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και Εθνικής Ασφάλειας υποστήριξε:
Την μη εξαγωγή εχθρότητας.
Τις δράσεις από θέση ισχύος.
Την χρησιμοποίηση της οικονομικής ισχύος.
Την δημιουργία συμμαχιών με συμμάχους με ίδια συμφέροντα.
Την αποτροπή με επίδειξη ισχύος.
Απλές, παλαιές αλλά πάντα σύγχρονες αρχές, για την ύπαρξη ενός κράτους , οικονομία, διπλωματία και ΕΔ, εκείνο που ξεχωρίζει είναι η βούληση αλλά και η δυνατότητα να χρησιμοποιήσει την ισχύ για την επιβολή της θελήσεώς του, σε όποιον διαφοροποιείται από τις απόψεις του για το εννοούμενο από αυτόν συμφέρον της χώρας.
Ο πρόεδρος Τράμπ ως επιτυχημένος επιχειρηματίας έπρεπε να το γνωρίζει καλά αυτό το παιγνίδι. Ωστόσο ο ιδιόμορφος χαρακτήρας του, φαίνεται να είναι πληθωρικός, παρορμητικός και αλαζών, δημιούργησε ανησυχίες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό μηδέ εξαιρουμένων και των συμμάχων των ΗΠΑ, παρά ταύτα η Αμερική διαθέτει μηχανισμούς που μπορούν και περιορίζουν τυχόν άστοχες αποφάσεις .
Προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι ο Τράμπ είναι ένας απρόβλεπτος συνομιλητής, δεν γνωρίζει τις πολιτικές ισορροπίες και την διπλωματία και μπορεί να καταστεί επικίνδυνος, πάντως η αλήθεια είναι ότι για να κερδίσεις με τον Τράμπ πρέπει πρώτα να κερδίζει αυτός.
Οι ΗΠΑ σήμερα αντιμετωπίζουν προβλήματα στην Μέση Ανατολή αλλά και στην ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ, δεν εμπιστεύονται την πολιτική και δεν ξεχνούν την στάση της Τουρκία στην επιχείρηση IRAQI FREEDOM, πρόσφατα ο Μπάνον πρώην σύμβουλος Στρατηγικής του Λευκού Οίκου δήλωσε ότι η Τουρκία του Ερντογάν είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος, είναι χειρότερη από το Ιράν.
Οι ΗΠΑ χρειάζονται ασφαλή ερείσματα στην περιοχή. Η συγκυρία είναι ευνοϊκή για την Ελλάδα, εφόσον θέλει μπορεί να επωφεληθεί της ευκαιρίας και να προσφέρει στις ΗΠΑ τα ερείσματα που έχουν ανάγκη με ισχυρά ανταλλάγματα.
Η Ελλάδα άσχετα με την ρητορική που χρησιμοποιούσε κατά καιρούς ποτέ δεν αρνήθηκε στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ την παροχή των όποιων διευκολύνσεων, απλά δεν επωφελήθηκε από αυτές γιατί τις αντιμετώπιζε φοβικά. Ανήκουμε σε συμμαχίες και διεθνείς ή πολυεθνικούς οργανισμούς, συνάπτουμε διμερείς αμυντικές συνεργασίες με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, τηρούμαι τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις μας αλλά δεν επωφελούμαστε από αυτές, για μικροπολιτικούς λόγους στο εσωτερικό.
Η Ελληνική Κυβέρνηση διαθέτει σήμερα την μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση από οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν. Πρέπει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να αποκομίσει σοβαρά οφέλη για την ισχυροποίηση της χώρας στην περιοχή συμφερόντων μας και την επαύξηση των δυνατοτήτων στην εθνική ασφάλεια
Η Σούδα είναι μια από τις μεγαλύτερες βάσεις που διαθέτουν οι ΗΠΑ. Σε στρατηγικό επίπεδο ελέγχει το χώρο από το Αφγανιστάν, την Μεσόγειο, ολόκληρη την Αφρική και μέρος της Ρωσίας. Σε ευκολίες μπορεί να δεχτεί μεγάλο αριθμών πλοίων, κάθε τύπου και μεγέθους με δυνατότητες ελλιμενισμού, τροφοδοσίας και επισκευών, διαθέτει αναβαθμισμένο αεροδρόμιο για την υποδοχή όλων των τύπων αεροσκαφών και έχει άριστη ηλεκτρονική υποστήριξη, σε συνδυασμό με ευκολίες και δυνατότητες που παρέχονται από τις υποχρεώσεις μας στο ΝΑΤΟ αλλά και από διακρατικές συμφωνίες, η Σούδα είναι αυτό που χρειάζονται οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να διεκδικήσει σημαντικό ρόλο. Σε μία περιοχή, που λόγω της πολυδιάστατης και ειρηνόφιλης, Εξωτερικής πολιτικής που ακολούθησε κατά το παρελθόν και ακολουθεί και τώρα, χαίρει της εμπιστοσύνης των κυβερνήσεων των κρατών της Μέσης Ανατολής όσο και της Β. Αφρικής.
Η Κυβέρνηση πρέπει να επωφεληθεί της ευκαιρίας και,
Να προχωρήσει στη σύναψη νέας διμερούς Αμυντικής Συμφωνίας, με εγγυήσεις ασφάλειας, έναντι των όποιων απειλών κατά της χώρας από όπου και αν προέρχονται και αμυντικής συνεργασίας για την επαύξηση των αμυντικών μας δυνατοτήτων
Αντικαταστήσει – ανανεώσει την σημερινή συμφωνία με μια πολυετή νέα συμφωνία και πέραν της 5ετίας, με ταυτόχρονη έγκριση ανάπτυξης και επέκτασης της βάσης της Σούδας, αλλά και άλλων εγκαταστάσεων στην Ελλάδα που ενισχύουν τις δυνατότητες της βάσης.
Γίνει η κύρωση της συμφωνίας αυτής, από την Βουλή.
Προχωρήσει στην εξομάλυνση των σχέσεών μας με τις γειτονικές χώρες και ιδιαίτερα με την Τουρκία και συνάψει διμερεί διακρατικές συμφωνίες με χώρες με τις οποίες έχουμε κοινά συμφέροντα στην περιοχή.
Παράλληλα στο εσωτερικό η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει στην χάραξη μιας ενιαίας εθνικής πολιτικής σε σοβαρούς τομείς του κράτους και ιδιαίτερα στον τομέα Εξωτερικών και Άμυνας, με την συμμετοχή και συναίνεση όλων των κομμάτων.
Στην ανάπτυξη της οικονομίας της.
Στον εκσυγχρονισμό και την επαύξηση της λειτουργικότητας του Κράτους
Στην επίτευξη μεγαλύτερης συνοχής στον λαό, με την αναβάθμιση της παιδείας της δικαιοσύνης και των κοινωνικών παροχών.
Στην αναβάθμιση και των εκσυγχρονισμό των ΕΔ μέσω της εκπαίδευσης και στοχευμένων εξοπλιστικών προγραμμάτων, υψηλής τεχνολογίας και χαμηλού κόστους σε συνεργασία με την εγχώρια βιομηχανία και τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, από προσωπική γνώση έχουμε τεράστιες δυνατότητες στον τομέα αυτόν της τεχνολογίας.
Η Ελλάδα έχει καταφέρει πάρα πολλά μέχρι σήμερα, ξεκίνησε μετά τον Β΄ΠΠ με έναν εμφύλιο και έφθασε να συμμετέχει στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ. Στο πλέον ασταθές και ρευστό περιβάλλον, είναι μία χώρα σταθερή, φιλειρηνική με ιδιαίτερη γεωπολιτική αξία, ας το εκμεταλλευτούμε για την ασφάλεια και την ευημερία της χώρας».
pentapostagma.gr
from LN-news http://ift.tt/2hy7m0D
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου