ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΔΗ: Τρεις απίστευτες περιπτώσεις νεκροφάνειας

Η νεκροφάνεια, από ιατρικής πλευράς, είναι η κατάσταση του οργανισμού κατά την οποία όλες οι ζωικές του λειτουργίες φαίνονται σαν να έχουν καταλυθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε το άτομο να θεωρείται νεκρό.

Κατάσταση νεκροφάνειας είναι δυνατό να επιφέρουν διάφορες παθολογικές καταστάσεις και δηλητηριάσεις, εγκεφαλική διάσειση, μετατραυματική καταπληξία, ασφυξία, βαριά μέθη, κατάψυξη, ηλεκτροπληξία κ.ά.

Παλιότερα η ταφή ενός ατόμου που βρισκόταν σε κατάσταση νεκροφάνειας ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Στη σύγχρονη εποχή, με τις υπάρχουσες μεθόδους διαφορικής διάγνωσης της νεκροφάνειας από το θάνατο (πτωματικές κηλίδες, νεκρική ακαμψία κ.ά.), και με το νομοθετικό καθορισμό του χρόνου ταφής του πτώματος, η περίπτωση πρόωρης ταφής είναι μηδαμινή.

Επειδή, λοιπόν, ορισμένες φορές παρατηρείται νεκροφάνεια, δηλαδή άτομα που θεωρήθηκαν νεκρά να συνέλθουν, για το λόγο αυτόν η ταφή ενός νεκρού απαγορεύεται πριν περάσουν 24 ώρες από το θάνατό του.

Σε περίπτωση φυσιολογικού θανάτου εκδίδεται από το γιατρό το πιστοποιητικό θανάτου, στη συνέχεια άδεια ταφής από την Εκκλησία και την επόμενη ο νεκρός θάβεται.

Αν, αντίθετα, ο θάνατος είναι ξαφνικός (ατύχημα, αυτοκτονία, δολοφονία κτλ.), γίνεται νεκροψία στο πτώμα από ιατροδικαστή, ο οποίος συντάσσει και την απαιτούμενη ιατροδικαστική έκθεση. Τέλος ο θάνατος καταχωρείται στο ληξιαρχείο του δήμου ή της κοινότητας όπου ανήκει ο νεκρός.
Τρεις καταγεγραμμένες υποθέσεις νεκροφάνειας

Δύο γιατροί το 1905 προσπάθησαν να μελετήσουν το φαινόμενο, συλλέγοντας πληροφορίες τέτοιων περιπτώσεων μέσα από τον Τύπο. Το βιβλίο αυτό μόλις επανεκδόθηκε. Ιδού μερικές από τις μακάβριες ιστορίες:

Η Μαίρη Μπεστ πέθανε σε ηλικία 17 ετών από χολέρα στην Ινδία. Λίγες ώρες μετά το θάνατό της, την έθαψαν στον οικογενειακό, χτιστό τάφο στο γαλλικό νεκροταφείο της Καλκούτας. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1871, ο τάφος άνοιξε ξανά για να δεχτεί τον θείο της κοπέλας, όμως ο νεκροθάφτης και ο βοηθός του πάγωσαν μπροστά στο θέαμα: το καπάκι του φέρετρου ήταν στο πάτωμα, ο σκελετός του κοριτσιού ήταν μισός μέσα μισός έξω από το φέρετρο και τα νεκρικά ρούχα σκισμένα. Τα δάχτυλα του δεξιού της χεριού ήταν λυγισμένα, σαν να προσπαθούσε να πιάσει κάτι.

Το 1851 η Βιρτζίνια Μακντόναλντ από τη Νέα Υόρκη θάφτηκε ζωντανή, παρά την επιμονή της μητέρας της ότι δεν ήταν νεκρή. Αργότερα, το κορίτσι βρέθηκε μέσα στο φέρετρο ξαπλωμένο στο πλευρό, με τα δάχτυλά της φαγωμένα, ίσως λόγω φόβου ή πείνας.

Τέλος, το 1903 ένα 14χρονο αγόρι στη Γαλλία κατέληξε στον τάφο. Η μητέρα του ήταν σίγουρη πως ο γιος της δεν ήταν νεκρός, γι’ αυτό την επόμενη μέρα πήγε στο μνήμα του και άρχισε να σκάβει με τα χέρια. Βρήκε το φέρετρο ανοιχτό και το κορμί του παιδιού σε μια περίεργη στάση, από την προσπάθειά του να βγει στην επιφάνεια της γης. Είχε πεθάνει από ασφυξία.

Πηγή: Pathfinder

from Lougantina-news http://ift.tt/2bAFg1U
via IFTTT