Σα να μην έφταναν τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην Ατλαντική Συμμαχία από την Τουρκία, η οποία εκβιάζοντας ανοιχτά τη Δύση στρέφεται με τον πιο άτσαλο τρόπο προς τη Ρωσία, απλά και μόνο διότι οι εταίροι δεν της κάνουν το χατίρι να την αναδείξουν σε αδιαφιλονίκητο ηγεμόνα της περιοχής και μάλιστα στηρίζοντάς την να το κάνει, έρχεται άλλο ένα πλήγμα το οποίο μπορεί να μην προέρχεται από κυβέρνηση, αποτελεί όμως την επίσημη θέση αντιπολιτευόμενου κόμματος που θα μπορούσε να αναδειχθεί στην εξουσία.
Το πλήγμα αυτό έρχεται από τον Τζέρεμι Κόρμπιν των Εργατικών, ο οποίος μιλώντας σε εσωτερική διαδικασία του κόμματός του που καλείται να αναδείξει τον νέο ηγέτη, με τον ίδιο να επιδιώκει να παραμείνει, αρνήθηκε να δεσμευθεί για τη βρετανική βοήθειαΑΝ κάποιο κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ δεχόταν επίθεση από τη Ρωσία, αμφισβητώντας έτσι ευθέως το περίφημο «άρθρο 5» της Συμμαχίας, το οποίο είναι και ο ακρογωνιαίος λίθος της ύπαρξής της, έστω κι αν δεν εφαρμόσθηκε στην περίπτωση των ελληνοτουρκικών, με την αιτιολογία ότι και η Τουρκία είναι κράτος-μέλος…
Ο Κόρμπιν περιορίστηκε να τονίσει ότι σε περίπτωση που αυτός γινόταν πρωθυπουργός η πολιτική του θα επικεντρωνόταν στο ότι θα πρέπει να οικοδομηθούν στενές διπλωματικές σχέσεις με τη Μόσχα. Αυτό το ασπάζονται κι άλλοι, όμως από τη θεωρία στην πράξη υπάρχει τεράστια απόσταση, όπως έχει αποδείξει η εμπειρία, ενώ η θέση αυτή διευκολύνει εξαιρετικά έναν από τους πιο κομβικούς στόχους στη στρατηγική του Κρεμλίνου απέναντι στη Δύση, που περιγράφεται με το «διαίρει και βασίλευε».
Τα λόγια του Κόρμπιν εξόχως θεωρητικά, όμως η ακριβής μεταφορά τους έχει μεγαλύτερη σημασία από κάθε υποκειμενικό σχολιασμό. Είπε λοιπόν όταν ρωτήθηκε για το τι θα έπραττε, εάν υπήρχε σχετική πρόκληση από την πλευρά της Ρωσίας:
«Θα πρέπει προφανώς να επιχειρήσουμε να αποφύγουμε να συμβεί σε πρώτη φάση, θ οικοδομήσουμε έναν καλό διάλογο με τη Ρωσία να τους ζητήσουμε και να τους υποστηρίξουμε να σεβαστούν τα σύνορα», για να αποφύγει στη συνέχεια σταθερά να επιβεβαιώσει την πάγια βρετανική πολιτική δέσμευσης τήρησης όσων προβλέπονται στο «άρθρο 5».
Όταν μάλιστα πιέστηκε φορτικά να απαντήσει εάν θα απέτρεπε το Ηνωμένο Βασίλειο να σπεύσει με τους Συμμάχους να υπερασπίσει όποιον έχει δεχθεί επίθεση, είπε: «Αυτό υπάρχει στη συνθήκη του ΝΑΤΟ. Θα ήλπιζα ότι θα μπορούσαμε να ενισχύσουμε τη σχέση και τη δράση μας, στοΠΛΑΙΣΙΟ του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη [ΟΑΣΕ], ο οποίος περιλαμβάνει τη Ρωσία και κάθε άλλο κράτος. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την ανάπτυξη στρατευμάτων το οποίο θα οδηγήσει σε μια καταστρεπτική, πολύ επικίνδυνη κατάσταση»!
Εν ολίγοις, όπως προκύπτει από τα ίδια του τα λόγια, ο σημερινός – υπό αμφισβήτηση – ηγέτης των Εργατικών, θέτει θέμα ύπαρξης αυτής καθαυτής της Ατλαντικής Συμμαχίας, με λόγια μάλιστα που θα έβαζε κανείςΣΤΟΙΧΗΜΑότι θα προσυπογράφονταν και από το ίδιο το Κρεμλίνο, δηλαδή αμφισβητεί ευθέως την μεταπολεμική αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ευρώπης.
Η τάση που διαμορφώνεται είναι τουλάχιστον περίεργη. Αν και συνυποψήφιοι του Κόρμπιν ήταν σαφέστατοι στην απάντησή τους στο ίδιο θέμα, προσυπογράφοντας βέβαια την ανάγκη οικοδόμησης καλής διπλωματικής σχέσης με τη Ρωσία, ας μην ξεχνούμε, ότι τέτοιες θέσεις δεν έχουν διατυπωθεί μόνο εξ αριστερών του πολιτικού φάσματος, αφού ο Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος για την προεδρία, Ντόναλντ Τραμπ, έθεσε ως προϋπόθεση συνδρομής συμμάχου, το να έχει εκπληρώσει την υποχρέωση δαπάνης του 2% του ΑΕΠ του στην άμυνα, καθώς μόνο πέντε από τις 28 χώρες εκπληρώνουν τον όρο…
defence-point
from Lougantina-news http://ift.tt/2bivnld
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου